Joa, vandag was een bijzondere dag. ’k Vond in de spouwmuur een verpompt papiertje, tussen twee oude isolatieplaten. Op ’t papiertje ston een soort krabbelplattegrond van de spouw. Ziet eruut as ’t werk van een mensenkind, maor dan wel een die niet kan teken’n. Toch zag ik darop iets dat mie interesseerde: ’n X-tien meter van mien nest, precies daor waor soms stukkies eten van boven omlaag kiepern.

Dus ik op pad. De tocht gung door een smalle kier, over een oude spijker, en langs een stroomkabel die zacht bromde. En joe, op de plek van de X lag inderdaad een klein, verdroogd randien kees. Niet veul, maor genoeg om mien dag te maoken.

Eerste hint oet de schatkaart: geslaagd.