Nu de drammers verjaagd zijn, halen we de twee stenen net genoeg opzij om te blijven graven. Ons doel? De voorraadkamer van de keesboer.

Maar dat gaat niet zonder slag of stoot.

Dag 1

De grond is hard en brokkelig. Elke schep kost drie keer zoveel kracht als normaal. Kloas valt in een kuiltje dat hij zelf gegraven heeft.

Dag 2

We raken een oude waterleiding. Koud water spuit in mijn gezicht. Kloas roept dat hij verdrinkt — maar het water komt maar tot zijn enkels.

Dag 3

We horen weer geluid buiten. De drammers zijn terug. Miauwtinus jaagt ze opnieuw weg zonder dat wij zelfs maar naar voren hoeven kruipen.

Dag 4

We komen steeds dichter bij de muur van de keesboer. Ik voel de trilling door de grond: we zijn bijna daar. Kloas is moe, ik ben moe, maar we geven niet op.

“Bertus…” zegt Kloas zacht, “nog één dag hè?”

Ik knik. “Ja. Morgen breken we erdoor.”